11. Gün: Karaman - Mut 80 km
Sabah otelden çıkarken gezeceğimiz yerlerin sohbetini ediyorduk. Bisikletleri dışarı çıkarıp tam bineceğimiz sırada gene benim arka lastiğin patladığını fark ettim. Artık lastik patlamaları canımı sıkmaya başlamıştı. Ön dış lastik 700x38 di Çorum'da değiştirmiştik. Ön ve arka lastiği söküp yer değiştirdik. Bu arada baya zaman kaybımız da oldu. Önce Ak Tekke Camii'ni gezdik. Mevlana burada 7 yıl yaşamış. Annesi ve kardeşlerinden bir kısmının mezarları bu caminin içerisindedir. Hemen yanındaki Hatuniye Medresesi' ni de gezip Karaman Kalesi'ne gittik. Kalenin içerisine giremedik çünkü girişinde demir kapı vardı ve kilitliydi. Kaleden çıktıktan sonra gezilecek birkaç yere daha olmasına rağmen gezemedik. Çünkü Ulaş dün akşam, öğlene doğru rüzgar artar o saate kadar ne kadar yol alırsanız kardır demişti. Bizde dünkü tecribeden sonra bir an önce Mut'a doğru yola çıkma taraftarıydık.
Karaman'dan çıktıktan sonra sonra U dönüşü yaparak Mut yoluna girdik. Günlerdir hasret kaldığımız ormanlar belirmeye başladı. Sinop ve Çorum'dan sonra ilk defa orman ile karşılaşıyorduk. Bildiğiniz gibi İç Anadolu bozkır bir bölgedir. Kuzey ve Güneye doğru yaklaşıldıkça ormanlık araziler artmaktadır. Ayrıca İç Anadolu çölleşme tehlikesiyle karşı karşıyadır. Yeraltı su kaynakları gittikçe azalmaktadır. Çökmelerle meydana gelen obruklar bu bölgede sık sık görülmektedir. Aksaray ve Konya'da birçok obruk vardır.
15 km kadar hafif tempo ile tırmanış yaparken arka lastiğimin yalpalama yaptığını farkettim. Durup kontrol ettiğimizde lastik yanağının bir kısmı dışarı atmıştı. Tekrar lastikleri söküp ön ve arka ile değiştirdik. Bu arada rüzgarlı hava da hala devam etmekteydi. Sertavul geçidine doğru tırmanışa devam ederken sağ tarafta güzel bir pınar gördük ve sularımızı tazeledik. Burada polen ve arı sütü satan abilerden de küçük bir alış veriş yaptık. Karaman'dan 1000 metre rakımdan 1650 rakıma 35 km boyunca tırmanış yaparak geçitin zirvesine ulaştık. Bu rakım turumuzda göreceğimiz en yüksek yerdi. Sola doğru dönerek inişe geçtik ve birden rüzgar kesildi, güneş kendini gösterdi ve hava ısınmaya başladı. Sertavul köyüne vardığımızda öğle yemeği molası verdik. Bir saatlik aradan sonra inişe kaldığımız yerden devam ettik. Alahan'a kadar indikten sonra burada bulunan Alahan Manastırı görmek istediğim yerlerdendi. Kimi kaynaklarda Alahan Manastırı'nın M.S. 4-6. yüzyıllar arasında hristiyanların hac merkezi olduğu düşünülmektedir. Bisikleti arkadaşlarımın yanında bırakıp 3 km boyunca dağın zirvesine doğru döne döne çıkan bir yoldan 40 dakikada manastıra çıkabildim. Yolun yarısında bir keçi ağılı vardı birkaç köpek uzaktan havladı durdu. Belki bir araç gelirde binerim diye düşündüm ama hiç gelen olmadı. Manastıra yaklaştıkça etraf o kadar ıssızlaştı ki kendi çıkardığım sesten başka birşey duyulmuyordu.Manastır'a varıp biraz gezip tozduktan sonra geldiğim yoldan dönmemeye karar verdim. Yolu kullanmadan araziden direk iniş yapacaktım. Buradan aşağı kadar inen bir su borusu dikkatimi çekti, zaten yukarı çıkarkende boruları görmüştüm. Zaman zaman koşar adımlarla boruları takip ederek zaman zaman da yola çıkıp koşarak 15 dakikada inişi tamamladım. Arkadaşlarım buradaki mekanda bekliyorlardı. Bir Türk kahvesini hakettiğimi düşünüyordum. Arka masamızda ve karşı tarafta tuhaf insanlar oturuyorlardı rahatsız olduk (Bir adam ve yanında 3-4 tane transseksüel vardı ben sonradan fark ettim). Kahve geldi tadı berbattı içmeden hemen hesabı ödeyip apar topar kalkıp yola çıktık.
Mut'a doğru iniş sırasında benim arka lastiğim bu kadar hızlı inişe dayanamadı ve gene patladı. Tekrar yama yaparak yolumuza devam ettik. Uzun bir iniş ve kısa bir çıkışın ardından Mut'a vardık. Mut'a girişte bir lastikçi gördüm ve hemen bir umutla uygun lastik varmı diye sordum. Mtb lastiği varmış sadece. Dükkan sahibi "istersen Konya'dan getirteyim" dedi de gerek yok deyip yola devam ettim. Önce akşam yemeğimizi yedik sonrada Mut Öğretmenevi'ne yerleşip günü tamamladık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder